Cevap: 16. yüzyılda ilk örnekleri Fransa'da ortaya çıkan bu çalgının şekli kadın vücudunu andırır. Gövdenin ön kısmı ladin agaci, arka kısmı, kenarlar ve boyun kısmı akçaağaç, kulaklar ve tuşe abanozdan yapılır. Ön tabla tellerin verdiği basınçtan çökmesin diye bir can direği ile iç kısımdan desteklenir. Çellodan tam bir sekizli aşağı akort edilir. Toplam uzunluğu 1.55-1.56 cm. arasında değişir; eni 76 cm.'dir. Arşe gülağacı kıllar ise at kuyruğundan yapılır. Sesin çıkabilmesi için kıllara reçine sürmek gerekir. Alttuşe ve kulaklarda armut ağacı kullanılabilir. Başlangıçta beş telli olarak yapılan bu çalgı, önceleri orkestrada bas sesleri desteklemek için kullanılmıştır. Tek başına belirgin bir çalgı olarak ortaya çıkması ise 18, yüzyılda olmuştur. Çello, "insan sesine en yakın" ses çıkaran müzik âletidir.